6.45 de wekker gaat en we lopen naar beneden want we hebben om 7.00 uur afgesproken om met Ivan op pad te gaan. Zoals zoveel dingen in het leven; er wordt een planning gemaakt dan veranderd er wat en heel je schema veranderd. Gelukkig zijn we dit gewend en nemen het zoals het gaat.
We gaan met de auto op pad naar het appartement van Ivan wat dichtbij het vliegveld ligt. Er wordt goed voor ons gezorgd! Ivan gaat koffie zetten en samen met onze heerlijke pastesies, (die we vers hebben laten maken door Roberto) hebben we een ontbijt. We krijgen een bezichtiging van het huis en de tuin en daarna bij een tweede bak koffie komen de serieuze verhalen los. We horen hoe het was in de covid periode met de werkers van de Marina en tranen schieten ons in de ogen om te horen hoe weinig er betaald wordt aan de hard werkende mensen. Van het weinige salaris moeten ze zelf hun lunch betalen. Ze werken voor nog geen $2 per uur.
Onze reis gaat verder en we bezoeken de berg Azul 1208 meter hoog. Panama heeft een diversiteit aan natuur, jungle en regenwoud maar ook het tropische deel en de bergen en het stadsleven bij het laatste vind je ook veel amerikaanse winkels.
Nadat we de berg bekeken hebben gaan we weer op pad om boodschappen te doen bij Discovery! De snoepwinkel van iedere cruiser… Deze winkel heeft werkelijk een heel uitgebreid assortiment. Andre heeft een nieuwe boormachine nodig en een stoomreiniger deze worden eerst getest voordat je de winkel verlaat, ook krijg je 3 jaar garantie erbij. We staan versteld hoe snel dit geregeld is (het kan dus wel…) zonder extra kosten. Het niveau verschil in hoe het er logistiek aan toe gaat in winkels is enorm groot. Ondertussen galmt Trinity door de boxen van de auto en zingen wij uit volle borst mee om vervolgens via een andere route “de jungleroad” naar de marina te gaan.
Eenmaal op de marina willen we nog even bij een boot kijken van een andere cruiser die zijn boot achter heeft moeten laten omdat het opknappen van zijn boot teveel geld ging kosten en hierdoor terug naar huis moest. Deze boten waar niet meer voor betaald en gezorgd wordt staan achteraan op de marina en hiernaast zit ook de aeronaval (marine) met hun eigen stukje haven, hier staan Arko en Danielle versteld dat er veel boten op elkaar gestapeld liggen als een soort oud vuil/boten kerkhof. Met deze boten is drugs mee gesmokkeld en deze mensen zitten in de gevangenis waardoor de marine de boten maar gewoon zo achterlaten.
We eten nog een appetizer(bijgerecht) en toetje in het restaurant van de marina en gaan daarna naar onze eigen kamer waar ik nog even een blog schrijf en daarna ga slapen.
Vinden jullie de blogs nog leuk en/of interessant? En zijn er nog dingen waar jullie meer over willen weten?