Het is een intense maand geworden, de protesten zijn nu gelukkig over en de eeste groente en fruitprijzen zijn in de meesten supermarkten gedaald.
Dan is er een boot die smorgens vroeg in de brand staat , veel rookontwikkeling, gelukkig is er veel hulp en een grote charterboot redt de situatie door brandblussers en hulp te bieden.
Andre ontfermd zich over het echtpaar, en later komen ze vragen of Andre wil helpen opbouwen, voor ons een zegen om zo wat geld te genereren.
Samen met Carlos gaan we op bezoek bij een ouderen verpleeghuis, om te kijken of we kunnen helpen om levensmiddelen te doneren, in eerste instantie krijgen we matig respons maar een paar dagen later lijkt er toch een opening te komen en kunnen we doneren.
Ook van de gedoneerde kleding kunnen we uitdelen, en we evangeliseren onder de mensen in het winkelcentrum.
Dan is er met kerst niet iets speciaals georganiseerd in het restaurant, dus ik besluit om de dames een klein presentje geven, en ook de jongens krijgen wat, wij als cruisers hebben een gezellige bbq op kerstavond, er is geen viering met kerst , dit is echt wel even wennen, wat dat betreft zit Nederland vol met tradities.
Het nieuws bereikt ons dat mijn jongste zus opgenomen is in het ziekenhuis, dat is een tegenvaller, er zijn weer ontstekingswaarden, nu bij haar ogen en ze moet ieder uur gedruppeld worden en kan dus niets zien of lezen, ook haar rechterarm werkt niet mee, we bidden en hopen op een goed herstel.
We hebben de kans om op kerstmorgen een vriend te mogen bezoeken in de gevangenis en worden opgehaald, ook brengen we eten voor andere gevangenen, het is een ongeorganiseerde toestand, veel geduld oefenen, en zo gaan de uren voorbij dat we buiten staan te wachten uiteindelijk horen we bij de laatste groep totdat we aan de beurt zijn, en dan blijkt dat de secretaresse vandaag niet werkt, het lijstje waar we op staan komt niet van het kantoor naar beneden naar de mensen die moeten bepalen of we binnen mogen, en omdat we niet dezelfde achternaam hebben mogen we niet op bezoek, het is jammer, maar we hadden er al rekening mee gehouden dat het niet door zou gaan.
`s avonds hebben we mensen uitgenodigd van de boot die brand heeft gehad, we eten heerlijk en het is een fijne avond, en dan nog geen uur later worden we gebeld door mijn vader dat hij de ambulance heeft gebeld en mijn moeder naar het ziekenhuis wordt gebracht met een bloeding in de kleine hersenen, en overgebracht wordt naar het Erasmus ziekenhuis, er wordt een drain gezet.
Gelukkig kunnen we elkaar bemoedigen. Normaal gesproken zet Danielle haar telefoon op stil, maar deze keer is ze het “vergeten” en ik bel haar in de nacht(voor ons is het avond) en krijg haar dus meteen te pakken, dit is heel fijn om dit nieuws ook te kunnen delen en praktisch wat dingen te regelen, we vertrouwen erop dat niets zonder reden gebeurd, en stellen ons vertrouwen dan ook op onze Heer en Heiland, die we gedenken met de kerst dat Het kindje Jezus geboren is om ons te verlossen van onze zondige natuur, en wanneer we onze zonden belijden en Hem aannemen kunnen we een levende relatie met Hem hebben en wat er dan ook gebeurd in het leven , is onze toekomst vast en zeker dat we in de eeuwigheid met hem mogen verkeren, dit is een hoopvolle en troostvolle zekerheid.
En wanneer we dan zelfs op 9000km afstand zitten, we toch hoopvol en in vrede en rust de situatie kunnen overzien.Misschien willen jullie mee bidden voor herstel en sterkte in onze familie.
Vanaf deze plaats wensen wij jullie een goed en gezegend uiteinde en een gezond 2024.