WACHTEN EN NOG MEER WACHTEN

Na een vlotte vlucht komen we aan in Panama, de koffers komen al snel en we zijn op tijd door de eerste controles heen. Daarna begint het lange wachten bij customs. 
 

We hebben materialen voor de boot mee en dit zijn toch wel veel koffers er ontstaat wat verwarring want wat moeten ze hier mee?  Er moet bepaald worden wat we meenemen in de koffers en de waarde wordt geschat. Gelukkig zijn er geen prijzen te vinden van Finsulate op internet dus de waarde wordt erg laag geschat.

Finsulate is een anti fouling wrap voor onder op de boot in plaats van verf,  heel vriendelijk voor de omgeving van de dieren en de natuur in het water.

Gelukkig kon Andre erg rustig en vriendelijk blijven en konden we na ruim 1,5 uur vertrekken. De formulieren zijn verwerkt en moeten we slechts 32 dollar betalen. We mogen door en daar is dan onze vriend Ivan, na ruim 2 jaar vallen we elkaar in de armen en is het een heerlijk weerzien. 
 

Inmiddels is het donker geworden en buiten stortregent het, hallo Panama!  De koffers gaan in de open kofferbak van de 4×4 en we gaan onderweg, we kopen eerst nog ff een dekzeil en dan is het nog 2 uur naar de Marina rijden.

Daar ontmoeten we de vrouw van Ivan; Yenis en andere mensen van de staf van het hotel. Inmiddels checken Arko en Daniëlle in en wij praten nog bij met Ivan. Wat hebben we elkaar gemist! We vinden dat we de dag nu lang genoeg gerekt hebben en gaan heerlijk slapen.

De volgende morgen zijn we al vroeg wakker en besluiten om voor het ontbijt aan naar beneden te gaan, daar ontmoeten we andere werkers en de havenmeester Frank. Ze reageren op ons met tranen in de ogen en we worden hartelijk verwelkomd. Meteen krijgen we de vraag hoe lang we blijven.


Dan is het iets voor 8 uur en ontmoeten we onze speciale busschauffeur Mr Ranger, het is een emotioneel weerzien en hij verteld ons meteen dat we moeten inschrijven op een passasierslijst voor het aantal voor de bus zodat we met hem mee kunnen. Er rijd 2x op een dag een bus en vandaag gaan we in de middag mee. Nadat  we ontbeten hebben gaan we eerst kennismaken met Charlie die ons al kwam opzoeken omdat hij het te lang vond duren voordat we bij hem kwamen. Deze meneer zit bij de controlepost van de marina, en deed vaak samen met ons bijbelstudie. Uiteindelijk gaan we bij de boot kijken en haak ik af onder aan de ladder, want ik ben wat wiebelig en besluit om niet te gaan klimmen en geef mezelf goedkeuring om morgen de klim aan te gaan. 

Terwijl de anderen op de boot zijn maak ik kennis met onze buren en loop daarna terug naar de minimarkt. Om bij te praten met Jocelyn. Daarna ga ik naar de hotelkamer om even te gaan liggen.

Twee uur later wordt ik gewekt door Daniëlle en is het tijd om mee te gaan met de bus.

Wordt vervolgd…..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »