Het aftellen was al begonnen toen we in februari weer in Nederland terug kwamen, 2 maanden , 8,5 week , het was ook zo weer voorbij en dan zijn we weer terug. We hebben hard gewerkt en hebben ons voor zoals wij het nu inschatten een week of 6 beschikbaar gesteld om weer te mogen dienen onder de Panamezen en anderen die we tegen komen.
De reis is weer voorspoedig gegaan en meteen vallen we met onze neuzen in de boter, nou ja lagoustines, er wordt een heerlijk feestaal bereidt en terwijl het klaar gemaakt wordt wisselen we de groeten en kadootjes die we meegenomen hebben uit, Ivan staat er versteld van dat de aardbeienplantjes door beide douanes mee zijn gekomen. Yenis is blij verrast met het trouwalbum wat gemaakt is, actie en verrassing goed geslaagd! Ondertussen praten we bij over de families en worden we op de hoogte gesteld dat er gasten komen, ook arriveert er een taart en wordt Andre zijn verjaardag dus nu ook gevierd, een welkome afleiding want de kunst is nu om zo lang mogelijk wakker te blijven in verband met de jetlag.
Het is gelukt!!! De verstaging voor de boot is uiteindelijk gearriveerd, we zijn erg dankbaar. Dit hadden we al besteld voor de Covid periode en is blijven steken in Spanje, maar de laatste keer is het contact weer opgepakt en is het verscheept, wanneer je de juiste mensen treft dan lukken er ook echt dingen om ze snel en goed voor elkaar te krijgen.
Vandaag ben ik druk bezig geweest met de voorbereidingen en papieren in orde maken voor het residentieschap, hopenlijk hebben we van de week een afspraak met immigratie, willen jullie voor ons bidden dat het allemaal soepel mag verlopen?
Nog een gebedspunt wat we graag willen doorgeven is , dat de afspraken mogen lukken om in de jungle te mogen gaan spreken en dat we een opbouwende bijbel getrouwe boodschap mogen gaan brengen. Dat de vertaling ook goed mag overkomen, onze vriend Mr Ranger is door ons gevraagd om te vertalen.
En zoals jullie hebben kunnen lezen hebben we weinig aanpassingen nodig om hier meteen te kunnen leven en funtioneren, het is echt “ ons tweede thuis”. We voelen en weten ons gezegend door de zegeningen die er zijn en daar horen jullie ook bij!